Arie over zijn bezoek aan het reservaat
Na een comfortabele vlucht in een Boeing dreamliner van KLM naar San José en een autorit van enkele uren komen mijn vrouw Geertje en ik aan op de ‘farm’. Deze farm, dichtbij het plaatsje San Miguel, is een stukje grond van 9 hectare groot. Dit is de thuisbasis van stichting Adopteer Regenwoud. Hier werkt onze zoon Matthijs. Samen met Maarten heeft hij de stichting opgericht en zijn ze begonnen met het beschermen van het regenwoud in Costa Rica.
De farm
Op de farm waan je je al in het tropisch regenwoud, niet alleen door de tropische temperaturen, maar op het terrein groeien geweldige bomen en er stroomt een riviertje. Er leven slangen, kikkers en andere reptielen die je alleen in de tropen tegenkomt. Er vliegen toekans rond en ‘s morgens word je gewekt door de brulapen. De gebouwen hebben geen glas, maar enkel vensters met muggengaas. Op de farm staan twee huizen. Een voor Maarten, zijn vrouw Hanneke en hun twee kinderen. En een huis voor Matthijs met zijn vrouw Wendy en onze twee kleinkinderen. Tevens is er een accommodatie waar 12 studenten en vrijwilligers kunnen overnachten, een recreatieruimte, een keuken en een toiletgebouw. Op de dag dat wij weer naar huis gingen werd er gestart met de bouw van een laboratorium. Hierdoor hoeft onderzoek niet meer in de recreatieruimte plaats te vinden, maar kan dit stiller en professioneler gedaan worden. Ook komt daar een ruimte voor de nachtwaker. Tot slot is er nog een aangelegde tuin van ongeveer een hectare met fruitbomen met sinaasappels, mandarijnen, citroenen, bananen, mango’s en guave. Ook groeit er koffie, cacao, vanille, andere kruiden en ananas. 
Na enthousiaste ontmoetingen met Matthijs, Wendy, onze kleinkinderen en Maarten met zijn gezin kwamen we ook in contact met twee studenten. Die er eindelijk weer zijn na bijna een jaar stilte als gevolg van de corona pandemie. De studenten worden door Maarten, Matthijs, Hanneke en Wendy begeleid en voorzien van de benodigde ondersteuning bij hun werkzaamheden en het realiseren van hun studieopdracht. Door de komst van de studenten en vrijwilligers hebben de vijf lokale werknemers, waaronder Maria de kokkin die ons driemaal per dag heerlijke maaltijden voorschotelde, gelukkig weer werk en inkomen. De ingrediënten van Maria’s maaltijden komen deels uit de tuin en worden deels ingekocht in Bataan, een dorp 15 km verderop. Toen we vertrokken waren er inmiddels weer 4 studenten en een vrijwilliger.
Het reservaat
Naast dat we natuurlijk vakantie hebben gehouden en wat klusjes gedaan hebben, gingen we ook naar het projectgebied van de stichting, inmiddels bijna 250 hectare tropisch regenwoud. Wat een oppervlakte en wat een imposante flora en fauna! Gigantische bomen, lianen, dichtgegroeide paden en een overweldigende plantengroei. Bijzondere reptielen, kikkers in vele kleuren en brulapen. Ook zijn er heel veel vogels, zoals de toekan, grote roofvogels en papegaaien. Matthijs vertelde dat ze voor de papegaaien drie jaar geleden een herbebossingsproject met bijzondere bomen zijn gestart. Hierdoor hoopten ze dat de papegaaien weer terug in dit gebied kwamen leven. Super mooi om te zien dat de terugkeer van de papegaaien is gelukt!
Tijdens het bezoek aan Costa Rica viel ons vooral op met hoeveel passie Matthijs, Maarten Wendy en Hanneke de natuur beschermen, onderzoek doen, studenten en vrijwilligers begeleiden en naar gebiedsuitbreiding zoeken. De lokale mensen die in dienst zijn van de stichting met heel veel plezier hun werk doen. Ze stralen enthousiasme uit, verdienen meer, werken korter en in gezondere werkomstandigheden dan bij lokale ondernemingen. Vooral op de bananen- en ananasplantages is het vaak hard en ongezond werken als gevolg van de vele bestrijdingsmiddelen die daar gebruikt worden. De studenten dolenthousiast zijn van de overweldigende natuur en het fijn vinden hier hun stage te kunnen doen. Dat ze blij zijn met de ervaringen die ze opdoen en op hun thuisbasis zeker ambassadeur voor het behoud van tropisch regenwoud zullen zijn. De farm een prachtig uitgangspunt voor de stichting is en dat het projectgebied een fantastisch stuk tropisch regenwoud is wat het waard is om zo mogelijk uitgebreid en beschermd te worden. Onze kleinkinderen en de kinderen van Maarten en Hanneke al jonge onderzoekers worden en schoorvoetend maar opgewekt de Spaanstalige school bezoeken.
Na drie heerlijke weken, veel nieuwe ervaringen en met een trots gevoel over wat daar gepresteerd wordt, vlogen we terug naar ons eigen koude Nederland.
Arie Bol
